Latarnia morska Czołpino położona jest pomiędzy Łebą i Rowami na terenie Słowińskiego Parku Narodowego. Zbudowano ją między jeziorami Gardno i Łebsko około 1000 metrów od brzegu morskiego, na wysokiej 55-metrowej, najwyższej wydmie w grupie wydm nazywanej Baranki. Jej wieża ma wysokość 25,2 m., a zasięg światła 39 km. Dom latarnika (obecnie opuszczony i ulegający dewastacji) wraz z zapleczem gospodarczym znajduje się u podnóża wydmy od strony lądu.

W 1872 roku podjęto decyzję o budowie latarni na podstawie projektu opracowanego przez inż. E. Kummera. Położenie latami uniemożliwiało dostarczanie budulca drogą lądową i dlatego wybudowano specjalnie pomost, na którym rozładowywano potrzebne materiały budowlane, dostarczane przy pomocy barek  Z tego powodu, budowa czołpińskiej latarni trwała aż trzy lata i dopiero 15 stycznia 1875 roku latarnia ożyła, rozświetlając kolejny fragment bałtyckiego wybrzeża. Początkowo, w laternie zainstalowano lampy olejowe, które zużywały około 3600 kg oleju mineralnego rocznie. W okresie międzywojennym zmieniono rodzaj zasilania, zastępując lampy olejowe lampami elektrycznymi. Obecnie urządzenie optyczne składa się z cylindrycznej, katodioptrycznej soczewki, złożonej z 43 szlifowanych kryształowych pierścieni pryzmatycznych i 1000-watowej żarówki, która załączana jest przez fotokomórkę. Soczewka jest duża, bo o wysokości 2750 mm i średnicy wewnętrznej 1800 mm, a świecenie żarówki przerywane jest przez błyskacz.

Latarnia w Czołpinie zbudowana jest z czerwonej, licowanej cegły w kształcie stożka ściętego. U podstawy wieża ma średnicę 7m, a wysokość latarni wynosi 25,2m. Latarnia przetrwała zawieruchę wojenną w stanie nie zmienionym i po zakończeniu działań wojennych, już 7 grudnia 1945 roku ponownie rozbłysło światło latarni morskiej w Czołpinie i nieprzerwanie świeci do dnia dzisiejszego.

Latarnia była cały czas obiektem zamkniętym, dostępnym tylko dla osób obsługujących ją. Dopiero od lipca 1994 roku latarnia została udostępniona do zwiedzania, dzięki czemu można z jej wieży podziwiać piękno roztaczającego się dookoła Słowińskiego Parku Narodowego a także podziwiać z góry leżące w pobliżu ruchome wydmy. Do latarni można dotrzeć idąc oznakowanym szlakiem od parkingu (około l km), znajdującego się na terenie Parku Narodowego, do którego dojeżdża się od strony Smołdzina. Zwiedzać latarnię można od 10.00 do zachodu słońca. Ceny biletów normalny 3 zł, ulgowy 2 zł.

Artykuł pochodzi ze strony Stowarzyszenia Miłośników Latarń Morskich:   http://www.latarnie.com.pl/, więcej informacji można znaleźć na tej stronie.