Kultura Rzucewska istniała w późnym neolicie, czyli od 2500 do 1700 lat przed naszą erą i dotyczyła plemion żyjących w obrębie Zatoki Puckiej. Nazwa tej kultury pochodzi od znalezisk archeologicznych odkrytych w okolicy Rzucewa. Jest zaliczana do kręgu kultur ceramiki sznurowej.

Plemiona te zajmowały się rybołówstwem i polowaniem na foki. Osady budowały nad brzegiem zatoki. Znano wtedy techniki: wygładzania narzędzi kamiennych i lepienia naczyń glinianych. Zajmowano się także obróbką bursztynu, z którego wyroby znajdowane są w obrębie osad nad Zatoką Gdańską a także na stanowiskach innych kultur, co wskazuje na to, iż mógł on być przedmiotem wymiany handlowej.

Osada łowców fok w Rzucewie została odkryta w 1894 roku, jednak pierwsze prace wykopaliskowe przeprowadzono dopiero w latach 1927 – 1929. Prace wznowiono w 1984 roku i trwają one do dziś.

Miedzy innymi odkryto tu warsztat, gdzie wytwarzano siekiery kamienne oraz wiele glinianych naczyń zdobionych odciskami sznura (tzw. ceramika sznurowa), piórka ptasiego, paznokcia i innymi.